ჩინეთი და აშშ ერთმანეთს ეწინააღმდეგებიან, რადგან გლობალიზაცია იკლებს და სტრატეგიული ავტონომია იზრდება

2022 წელი დრამატული წელი იყო ბაზრებზე, ეკონომიკაში და გეოპოლიტიკაში. 2023 წელს შეიძლება მეტი იგივე და კიდევ უფრო დიდი ცვლილება მოიტანოს. მე და დევიდ სკილინგმა დავწერეთ, რომ შემდეგი წელი შეიძლება დახასიათდეს კლაუზევიცის ბრძანებით, რომ პოლიტიკა შეიძლება იყოს "ომი სხვა საშუალებებითიმ გაგებით, რომ სტრატეგიული კონკურენცია დიდ რეგიონებს შორის იქნება საერთაშორისო პოლიტიკურ ეკონომიკაზე მოქმედი დომინანტური თემა. ამ ჩანაწერში ჩვენ ყურადღებას ვამახვილებთ ამის მთავარ ელემენტზე - გლობალიზაციასა და სტრატეგიული ავტონომიისკენ გადასვლაზე.

ბოლო რამდენიმე წლის განმავლობაში გლობალიზაცია დაზარალდა და გამოწვევას განიცდიდა, მაგრამ გლობალიზაციის სიკვდილი გაზვიადებულია. ინტენსიური გლობალიზაციის პერიოდი მთავრდება, მაგრამ მსოფლიო სავაჭრო ნაკადები სტაბილურია - გლობალური ფინანსური კრიზისის შემდეგ მშპ-ის წილი გვერდით მოძრაობდა. გლობალური ნაკადების პერსპექტივა 2023 წელს უფრო სუსტია შენელებული გლობალური ეკონომიკის პირობებში, მაგრამ ეს არ არის დეგლობალიზაცია.

თუმცა გლობალიზაცია იცვლებოდა, რაც 2022 წელს დაჩქარდა უკრაინაში რუსეთის შეჭრის შედეგად. გლობალური ეკონომიკა ფრაგმენტირებულია, ჩნდება უფრო პოლიტიკური და რეგიონალური გლობალიზაციის მოდელი.

მიწოდების ქსელები

ამის ნაწილი განპირობებულია ეკონომიკური ფაქტორებით, რადგან მიწოდების ჯაჭვები შეკუმშულია მიწოდების ჯაჭვის მზარდი რისკებისა და შრომის ღირებულების შემცირებული არბიტრაჟის შესაძლებლობების საპასუხოდ. ფირმები ეტაპობრივად აძლიერებენ და ამცირებენ აქტივობას და ეს დააჩქარებს 2023 წელს, მაშინაც კი, როდესაც გლობალური მიწოდების ჯაჭვზე ზეწოლა შემცირდება პოსტპანდემიის შემდეგ.

მაგრამ უფრო დამღუპველი ელემენტია პოლიტიკა. საშინაო პოლიტიკაში იზრდება სტრატეგიული ავტონომიისა და დამოუკიდებლობისკენ მისწრაფება საკვანძო სექტორებში. განსაკუთრებით მსხვილი ეკონომიკები აღარ არიან მზად WTO-ს და სხვა საერთაშორისო წესებით შეზღუდვისთვის; მრავალმხრივი ინსტიტუტები გააგრძელებენ დაშლას.

ინდუსტრიული პოლიტიკა პროტექციონიზმში გადავიდა. ინფლაციის შემცირების აქტი და CHIPSHIPS
და მეცნიერების აქტი აშშ-ში არის ორი მაგალითი, ფართო ადგილობრივი შინაარსის დებულებებით. ევროკავშირი და მრავალი ეროვნული მთავრობა, სავარაუდოდ, უპასუხებენ საკუთარი ინდუსტრიული მხარდაჭერის პაკეტებით 2023 წლამდე. ჩინეთი კი გააგრძელებს ეროვნული ჩემპიონების განვითარების გაძლიერებას.

SEMICONDUCTORS

ამასთან, მზარდი გეოპოლიტიკური მეტოქეობა აშშ-ს/დასავლეთსა და ჩინეთს შორის ძლიერად აყალიბებს გლობალურ ნაკადებს. შეერთებულმა შტატებმა დააწესა შეზღუდვები და სანქციები ჩინეთზე, განსაკუთრებით ნახევარგამტარებზე, და ცდილობს მისი ეკონომიკის ნაწილების გამოყოფას (თუმცა აშშ-ჩინეთის ორმხრივი სავაჭრო ნაკადები რჩება რეკორდულ დონეზე). ანალოგიურად, ევროპა და სხვები გააგრძელებენ ჩინეთის ეკონომიკური ზემოქმედების შემცირებას, თუმცა უფრო ეტაპობრივად. ჩინეთის პოლიტიკაც იმავე მიმართულებით უბიძგებს - გამყარებულია დასავლეთის მიერ მართული ეკონომიკური სანქციების დაკვირვებით რუსეთის მიმართ.

G20-ის ბოლო შეხვედრებმა აშშ-ჩინეთის ურთიერთობის ირგვლივ გარკვეული დამცავი ღერძი მოახდინა, რისკებიც მოხსნა, მაგრამ სტრატეგიული კონკურენციის ლოგიკა ხელუხლებელი რჩება. მეგობრების შეთანხმება სულ უფრო აშკარა რეალობად იქცევა 2023 წელს და მის შემდგომ, რადგან ვაჭრობა და ინვესტიციების ნაკადები გეოპოლიტიკური განლაგებით ყალიბდება. ფირმებს, ინვესტორებს და მთავრობებს მოუწევთ უფრო მკაცრი არჩევანის გაკეთება, განსაკუთრებით ჩინეთთან დაკავშირებით - მთავრობის მოთხოვნების და დაინტერესებული მხარეების ზეწოლის გამო.

თუმცა, ეს ბევრად უფრო რთულია, ვიდრე ორობითი გაყოფა - ჩვენ გადავდივართ თხევად, მრავალპოლარულ განლაგებაში. დასავლეთში ეკონომიკური განხეთქილებაა, რადგან ქვეყნები ცდილობენ შეინარჩუნონ სტრატეგიული სივრცე და არ აირჩიონ აშშ-სა და ჩინეთს შორის. ევროკავშირი/აშშ ურთიერთობები იქნება როგორც თანამშრომლობითი, ასევე კონკურენტული. და შუა აღმოსავლეთის, აფრიკისა და აზიის საშუალო სახელმწიფოები იმუშავებენ, რათა შეინარჩუნონ ვარიანტები ღიად. ამის მაგალითია საუდის არაბეთი, რომელიც ამყარებს ურთიერთობებს ჩინეთთან.

იქნება მზარდი უთანხმოება გლობალიზაციაში და უფრო ფრაგმენტული სამყარო. ქვეყნებზე და ფირმებზე იქნება ზეწოლა გეოპოლიტიკურ განლაგებაზე არჩევანის გასაკეთებლად და გეოპოლიტიკური რისკის უფრო აქტიურად მართვა დასჭირდებათ. 2023 წელი იქნება წელი, როდესაც ჩვენ გადავალთ ბევრად უფრო აშკარა სტრატეგიულ გეოპოლიტიკურ კონკურენციასა და გლობალიზაციის დაძაბულობაში.

გავლენა კორპორაციებზე

შეამცირეთ გლობალური მიწოდების ჯაჭვის რისკის ზემოქმედება მრავალადგილიანი წარმოების განვითარებით: მეტი ადგილობრივი წარმოება, მეტი უცხოური ინვესტიციების ნაკადი, ვიდრე სავაჭრო ნაკადები.

ფირმებმა უნდა გააერთიანონ მეგობრების მხარდაჭერა ბაზრის სტრატეგიაში, რათა შემცირდეს გეოპოლიტიკური რისკების ზემოქმედება. მაგრამ მოემზადეთ დაძაბულობისთვის დასავლეთში: სავარაუდოა დაძაბულობა ევროკავშირსა და აშშ-ს შორის.

ფირმები მგრძნობიარე სექტორებში (როგორიცაა ტექნოლოგია) უნდა მოემზადონ გლობალური მიწოდების ჯაჭვების უახლოესი შეფერხებისთვის და ბაზრების ფრაგმენტაციისთვის, რადგან სტრატეგიული ავტონომიისკენ სწრაფვა დაჩქარდება.

წყარო: https://www.forbes.com/sites/mikeosullivan/2022/12/15/china-and-the-us-at-odds-as-globalisation-falters-and-strategic-autonomy-rises/